پشم سنگ چه خطراتی دارد؟
خطرات پشم سنگ
پشم سنگ در عایق کاری خانه استفاده می شود و استفاده از آن برای باغبانی هیدروپونیک که روشی برای رشد گیاهان با استفاده از محلول های مغذی معدنی در آب و بدون خاک است، در حال رشد است. این ماده معدنی یک ماده استریل، متخلخل و غیر قابل تجزیه است که به اشکال مختلف تولید می شود.
فرایند ساخت
پشم سنگ از ذوب سنگ بازالت طبیعی و گچ در دمای ۱۶۰۰ درجه سانتیگراد ایجاد می شود. سپس این ماده در یک محفظه چرخان بزرگ وارد می شود که آن را به رشته های نازک تبدیل می کند. این روش از ۱ فوت مکعب سنگ ۳۷ فوت مکعب پشم تولید می کند. این فرآیند به خودی خود سازگار با محیط زیست است و ماده ای را ایجاد می کند که دارای پاتوژن های گیاهی نیست.
تحریک کننده پوست و چشم
گرد و غبار حاصل از پشم سنگ می تواند پوست و چشم را در صورت تماس مستقیم با آن تحریک کند. هنگام کار با پشم سنگ باید از دستکش و عینک استفاده کرد و باید از کودکان و حیوانات دور نگه داشته شود. لباس‌ها پس از تماس با گرد و غبار باید کاملاً شسته شوند تا دیگران مستقیماً در معرض آن قرار نگیرند. الیاف پشم سنگ رشته های تک رشته ای هستند و به فیبرهای نازکی مانند آزبست جدا نمی شوند و به دیواره های سلولی داخل بدن نفوذ نمی کنند. به همین دلیل است که پشم سنگ به اندازه آزبست برای تنفس مضر نیست. از آنجایی که الیاف پشم سنگ کوتاه و ضخیم هستند، بدن به راحتی می تواند آنها را دفع کند.
عایق پشم سنگ قدیمی
اشکال قدیمی عایق پشم سنگ از فایبرگلاس، پشم معدنی تشکیل شده است و می تواند حاوی آزبست باشد. تنفس آزبست احتمالاً می تواند باعث بیماری های ریه و مرگ شود. اشکال جدیدتر پشم سنگ خطر کمی برای تنفس آن دارند.
