عایق کاری حرارتی وسل (vessel)- انتخاب و نصب عایق حرارتی vessel

انتخاب عایق حرارتی مناسب برای عایق کاری وسل ها به شرایط عملیاتی، دمای تجهیزات، ابعاد و محل قرار گیری وسل بستگی دارد. در عایق کاری وسل ها می توان از عایق پتویی پشم سنگ مقاوم در برابر فشار و یا از عایق های تخته ای پشم سنگ استفاده کرد.
از آنجایی که وسل ها در محیط بیرون قرار دارند، بسیار مهم است از عایقی استفاده شود که هدایت حرارتی بسیار پایینی داشته باشد و خواص ضد آب بسیار خوبی داشته باشد.
عایق حرارتی معمولا با استرپ های استیل به وسل های سیلندری بسته می شود. این استرپ ها باید از فولاد ضد زنگ ساخته شده باشند و با مهره های پروانه ای بسته شوند و یا با بست های سریع، بسته شوند.
اگر عایق کاری در چند لایه انجام شود، محل اتصال قطعات عایق حرارتی در لایه های مختلف نباید مقابل همدیگر باشد ( به این در اصطلاح “اتصال بنایی” گفته می شود).

در سطوح تخت، به منظور اتصال عایق پتویی دوخته شده حداقل از 6 پین در هر متر مربع، و در زیر وسل حداقل از 10 پین در هر متر مربع استفاده کنید. در زمان عایق کاری نکات زیر را در نظر بگیرید:
– زمانی که ضخامت عایق حرارتی کمتر یا مساوی با 120 میلیمتر باشد، از پین هایی استفاده کنید که حداقل قطر آن ها 4 میلیمتر باشد.
– در ضخامت های عایق حرارتی بین 130 تا 230 میلیمتر، از پین هایی استفاده کنید که حداقل قطر آن ها 5 میلیمتر باشد.
– اگر ضخامت عایق حرارتی بکار رفته بیشتر یا برابر با 240 میلیمتر، از پین هایی استفاده شود که حداقل قطر آن ها 6 میلیمتر باشد.
– اگر روکش عایق حرارتی مستقیم بر روی عایق قرار داده شده باشد و بین آن ها هیچ گپ و فضای خالی وجود نداشته باشد، پین ها باید 10 میلیمتر کوتاه تر از ضخامت عایق حرارتی باشند.
– هر لایه عایق حرارتی را با استفاده از استرپ و کلیپ ببندید.

زمانی که از عایق پتویی دوخته شده برای عایق کاری استفاده شده، تمام اتصالات طولی و عرضی باید به هم دوخته شوند، یا در هر متر با استفاده از 6 چنگگ مناسب به هم متصل شوند. اگر عایق حرارتی بکار رفته چند لایه باشد، اتصالات لایه های مختلف نباید متقابل به هم باشد.
شکل های زیر چندین روش متداول عایق کاری وسل ها را نشان می دهد.