روش اندازه گیری فاکتور R در عایق حرارتی

در سال 1980 کمسیون تجارت فدرال آمریکا تصویب کرد که میزان فاکتور R برای عایق های حرارتی ساختمان در زمان فروش آن ها مشخص شود. هدف این کمسیون از تعیین فاکتور R جلوگیری از گمراهی مصرف کننده گان و در بعضی از موارد نیز جلوگیری از ادعای نادرست فروشندگان در مورد فاکتور R عایق حرارتی بوده است.
فاکتور R بیان کننده مقاومت عایق حرارتی در برابر انتقال حرارت است و میزان انرژی گرمایی را نشان می دهد که از واحد سطح در واحد زمان به دلیل اختلاف دمای یک واحد عبور می کند.
فاکتور R در آزمایشگاه توسط یک جعبه گرم حفاظ دار اندازه گیری می شود. جریان گرما از طریق یک لایه و از یک طرف ماده وارد می شود، در یک دمای ثابت معمولا 32 درجه سانتیگراد حفظ شده و میزان انرژی مکملی که در طرف دیگر ماده نیاز است تا در دمای متفاوت مثلا 10 درجه سانتیگراد محاسبه شود را اندازه گیری می کنند (به این خاطر آن را میزان ثابت گویند که تفاوت در دما در طول آزمایش ثابت است). نتیجه میزان ثابتی از فاکتور R است.

در جریان گردش گرما از طریق یک جسم جامد به هوا مشاهده شده است که مسیر گرما به سمت هوا تنها از طریق رسانش انجام نمی شود. بخشی از آن از طریق تابش و بخش دیگر نیز از طریق همرفت طبیعی صورت می گیرد، بنابراین یک تفاوت دمایی بین جسم جامد گرم و میانگین حرارت هوا وجود دارد. در این مورد مقاومت در برابر انتقال گرما را نمی توان تنها از طریق رسانش گرما در هوا محاسبه کرد. باید مقاومت جسم را بصورت تجربی و بوسیله ی اندازه گیری دمای سطح آن، دمای هوا و میزان گرمای انتقال یافته از جسم جامد به هوا، محاسبه کرد. این مقاومت محاسبه شده ترکیبی از مقاومت رسانش، همرفت طبیعی و مقاومت تابشی است.

ملزومات فاكتور R برای طراحی یك واحد مسكونی در یك مكان خاص بوسیله دستور العمل IECC یا همان مدل انرژی سابق اجباری شده است. بسیاری از آژانس های مسكن این فرآیند را برای واحدهای مسكونی بصورت تقریبی محاسبه می‌كنند و تولیدكنندگان اغلب خطوط راهنمای كلی را مشخص می‌كند، اما همیشه باید در نظر داشت كه موارد ذكر شده برای ارگان ها یا ساختمان های مسكونی باید مطابق استاندارد باشد.