انبساط اتصالات عایق کاری لوله و نحوی صحیح عایق کاری

در سیستم عایق کاری، اختلاف دمای زیادی بین خطوط لوله و روکش سطح سیستم عایق به وجود می آید. موادی که برای ساخت لوله، عایق حرارتی، روکش محافظ عایق وسازه نگه دارنده استفاده می شود متفاوت هستند و ضریب انبساط حرارتی مختلفی دارند. این باعث می شود که اجزاء مختلف سیستم عایق کاری در اثر گرما افزایش طول متفاوتی داشته باشند، و در اندازه گیری ها باید در نظر گرفته شود.
میزان افزایش طول از طریق رابطه زیر بدست می آید:

Δl = l ⋅ Δt ⋅ a

در این فرمول، l بیان کننده طول لوله است، Δt میزان اختلاف دمای را در حالت سرد و گرم در لوله (و یا روکش) نشان می دهد و a بیان کننده ضریب افزایش طول گرمایی است.

در جدول زیر میزان افزایش طول فولاد در اختلاف دماهای مختلف نشان داده شده است:

اگر مفصل های انبساطی در لوله قرار داده شده باشد، برای جبران اثرات افزایش طول ناشی از گرما، سیستم عایق کاری باید به نحوی طراحی شود که عایق حراتی نتواند به درون مفصل های انبساطی وارد شود، در غیر اینصورت اثر جبرانی افزایش طول از بین می رود.
مفصل انبساطی با یک ورقه پوشانده می شود و سپس عایق حرارتی بر روی ورقه نصب می شود ( در شکل زیر نشان داده شده است).

در دماهای بالای 300 درجه سانتیگراد، از ورقه گالوانیزه استفاده نکنید، زیرا احتمال خوردگی در این ورقه ها وجود دارد (خوردگی ایجاد ترک می کند).
برای جبران افزایش طول روکش سیستم عایق کاری حرارتی، اتصالات انبساطی نصب کنید، در زیر نشان داده شده است.