روش صحیح نصب عایق حرارتی در اتصالات ساختمان

روش صحیح عایق کاری حرارتی اتصالات

یکی از مواردی که درهنگام انتخاب عایق حرارتی برای عایق کاری ساختمان همواره مورد توجه قرار می گیرد کیفیت عایق حرارتی استفاده شده است، مواردی مانند ضریب انتقال حرارت عایق حرارتی، طول عمر آن و … ، اما علاوه بر کیفیت عایق حرارتی عامل دیگری نیز بر راندمان عایق کاری ساختمان ها تاثیر می گذارد. این عامل کیفیت عایق کاری ساختمان و نحوه صحیح عایق کاری اتصلات ساختمان است. اتصالاتی مانند شیوه ی ارتباط بین عایق حرارتی کف ساختمان و عایق حرارتی دیوار و یا عایق حرارتی سقف و عایق حرارتی دیوار.
شیوه ای که برای عایق کاری این قسمت ها استفاده می شود باید به نحوی باشد که مانع از اتلاف حرارت از این مکان های به خارج از ساختمان و ایجاد پل حرارتی شود. در این صورت راندمان عایق کاری ساختمان بالا می رود و میزان صرفه جویی در مصرف انرژی افزایش می یابد.

در زمان بررسی کیفیت عایق کاری ساختمان باید توجه داشت که اتلاف حرارت از طریق اتصالات از فضای کنترل شده به فضای کنترل نشده صورت می گیرد.

فضای کنترل شده: این فضا قسمتی از ساختمان است که دمای آن توسط وسایل گرمایشی و یا سرمایشی کنترل و در محدوه ی خاصی نگهداری می شود. در واقع بخشی از فضای داخل ساختمان است که فضای قابل سکونت می باشد.

فضای کنترل نشده: تمامی فضاهای ساختمان که در آن دما توسط وسایل و تجهیزات گرمایشی و سرمایشی کنترل نمی شوند مانند پارکینگ ها، انباری ها، دالان ها و راه پله ها.

فضای خارج ساختمان همواره فضال کنترل نشده حساب می شود در حالی که فضای داخل ساختمان می تواند یکی از این دو فضا باشد.

در شکل زیر اتصالات مختلف عایق حرارتی کف و دیوار نشان داده شده است. در مواردی که نحوه ی عایق کاری باعث اتلاف حرارت شده است، مسیر اتلاف حرارت با فلش های قرمز رنگ نشان داده شده و کیفیت عایق کاری مشخص شده است.