استانداردهای تعیین کننده کیفیت عایق صوتی حرارتی پشم سنگ

استانداردهای پشم سنگ

به منظور تولید محصولی با کیفیت، استانداردهای ملی و بین المللی تعریف می شوند. برای عایق صوتی حرارتی پشم سنگ نیز این استانداردها موجود می باشد. این استانداردها دسته بندی مختلفی دارند که هر کدام مربوط به ویژگی خاصی از عایق پشم سنگ می باشد و در هر کدام از این استانداردها آزمایش های تعیین کننده کیفیت پشم سنگ بیان شده است.
نتیجه حاصل از تست پشم سنگ مطابق با هر یک از این استاندارد ها تعیین کننده کیفیت محصول تولید شده می باشد. به منظور آشنایی بیشتر، با این استانداردها بطور خلاصه در زیر معرفی شده اند.

– ASTM INTERNATIONAL: این استاندارد یک استاندارد کلی برای سنجش عایق های معدنی است و عایق پشم سنگ نیز جزء این گروه می باشد. در این استاندارد شاخص فنی ماده تشکیل دهنده الیاف عایق بیان شده است.

– EN 1602: این استاندارد بیان کننده چگالی ظاهری عایق می باشد که بسته به نوع عایق پشم سنگ یک میانگین و حداکثر چگالی تعریف شده است. چگالی ظاهری پشم سنگ از فرمول نسبت جرمی به حجم آن تعیین می شود.

– EN 826: دراین استاندارد عکس العمل عایق نسبت به تنش های فشاری مورد بررسی قرار گرفته است. البته می توان از این استاندارد برای سنجش تنش فشاری در تست خزش فشاری پشم سنگ استفاده کرد. این آزمایش به نوبه خود کاربردهایی دارد که در آن محصول پشم سنگ تولید شده تحت بارهای کوتاه مدت قرار می گیرد تا کیفیت محصول سنجیده شود.

– EN 1607: در این استاندارد مقاومت کششی عمود بر سطح عایق پشم سنگ سنجیده می شود. روند این آزمایش بدین صورت است که عایق پشم سنگ با سرعتی که از قبل تعیین شده است از دو طرف کشیده می شود. نتیجه کیفیت از طریق واکنش عایق پشم سنگ به بیشترین نیروی وارده، سنجیده می شود.

– EN 1609: در این استاندارد میزان جذب آب در بازه زمانی کوتاه توسط عایق پشم سنگ سنجیده می شود. برای بررسی کیفیت عایق پشم سنگ در این تست، پشم سنگ را در ظرف آبی به مدت معین قرار می دهند و سپس اختلاف جرم آن را قبل و بعد از تست می سنجد تا کیفیت عایق تولیدی مشخص شود.

– EN 1604: در این استاندارد پایداری ابعادی پشم سنگ در رنج دمایی و رطوبت خاص بررسی می شود. در این تست نمونه مشخصی از عایق پشم سنگ در شرایط محیطی مشخص و در بازه زمانی معین قرار داده می شود و سپس به شرایط اولیه بازگردانده می شود. تغییرات خطی عایق تعیین کننده کیفیت و پایداری ابعادی آن می باشد.

– EN 12086: این استاندارد بیان کننده شاخص های انتقال بخار آب می باشد. عایق پشم سنگ در ظرفی که حاوی نمک کلرید پتاسیم اشباع در آب قرار داده می شود. سپس محصول در شرایط دمایی و محیطی از قبل تعیین شده قرار داده می شود و بخار آب از آن عبور داده می شود. پس از رسیدن به حالت پایدار، میزان بخار آب انتقال یافته تعیین کننده کیفیت پشم سنگ است.

– EN 12267: در این استاندارد ضریب هدایت حرارتی عایق پشم سنگ بررسی می شود.

– ISIRI 7116: این استاندارد، استاندارد ملی ایران می باشد که بیان کننده تخت بودن و یا نبودن عایق پشم سنگ می باشد. در این استاندارد عایق پشم سنگ از لحاظ ابعاد طولی و عرضی مورد بررسی قرار می گیرد و میزان انحراف عایق بیان کننده تخت بودن یا بنودن آن است.

– ISIRI 8299 & ISIRI 7271: در این دو استاندارد میزان عکس العمل مواد تشکیل دهنده بافت الیاف پشم سنگ مورد بررسی قرار گرفته است. طبق این استاندارد، عایق پشم سنگ در صورتی کیفیت بالا دارد که:
  1- متوسط دمای کوره آزمایش از 50 درجه سانتیگراد بالاتر نرود
  2- حداکثر زمان شعله ور شدن نمونه پشم سنگ در معرض آتش، از 10 ثانیه بیشتر نباشد.
  3- حداکثر افت جرم پشم سنگ بعد از سرد شدن آن نباید از 50% بیشتر باشد.

– ISIRI 7115: استاندارد تعیین کننده گونیا بودن عایق حرارتی

– ASTM C1335: در این استاندارد میزان شات مصرفی در عایق بررسی می شود که بر حسب درصد وزنی محاسبه می گردد. (شات به اجزاء غیر الیافی گفته می شود که در محصول بکار می روند). به منظور اندازه گیری میزان شات، محصول در کوره برای مدت معینی قرار داده می شود. پس از خارج کردن و سرد شدن آن، وزن نمونه سنجیده می شود و با جداسازی میزان شات محصول درصد وزنی آن مشخص می گردد.