روش های کنترل و کاهش آلودگی صوتی در ساختمان ها و مجتمع های مسکونی در طراحی آن ها

در زندگی پر سروصدا امروزی، منازل مکانی برای استراحت و رفع خستگی حاصل از کار و تلاش روزانه به حساب می آید. به همین منظور فراهم شدن محیطی آرام یکی از موارد اساسی و مهم در ساختمان می باشد. برای کاهش و کنترل آلودگی های صوتی می توان به موارد زیر اشاره کرد، برخی از این روش ها از الزامات کاهش آلودگی صوتی می باشند و بعضی دیگر توصیه می شوند:

1- طراحی مناسب سایت پلان: به منظور کاهش آلودگی صوتی، طراحی ساختمان تا جایی که امکان دارد با استفاده از توپوگرافی ساختمان صورت گیرد، ساختمان ها از حداکثر سایه صوتی برخوردار باشند.
شکل بلوک های ساختمانی به گونه ای نباشد که موجب تشدید و یا انعکاس و تفریق نا مناسب صوت شود و بلوک های ساختمانی به نحوی قرار داده شوند که بیشترین فاصله ممکن را با منابع آلودگی صوتی داشته باشند.
 
2- قرار دادن قسمت های از ساختمان که آسیب پذیری کمتری دارند در برابر منابع سروصدا، به عنوان حایل صوتی. برای مثال قسمت های تجاری ساختمان که آسیب پذیری کمتری دارند در نزدیکی منابع صدا قرار گیرند و قسمت های مسکونی در مناطقی قرار گیرد که کمتر در معرض منابع آلودگی صوتی باشند.

3- طراحی ساختمان با ارتفاع مناسب: طراحی ساختمان به گونه ای صورت گیرد که ردیف اول ساختمان به عنوان حایل صوت قرار داده شود و اقدامات مناسب تنها برای این ردیف در نظر گرفته شود.

4- محوطه سازی مناسب: یکی از پارامترهای دیگر در طراحی ساختمان که می تواند به کاهش آلودگی صوتی کمک کند، طراحی مناسب فضای سبز است. طراحی فضای سبز ساختمان باید به نحوی صورت گیرد که تا جای ممکن از فضای سبز به عنوان حایل صوتی استفاده شود.
فضای سبز باید به اندازه کافی مرتفع و متراکم باشد، به گونه ای که جلوی دید را تا حد ممکن بگیرد، تا قابلیت کاهش صدا ناشی از ترافیک را داشته باشد.  
نقش فضای سبز و گیاهان انتخاب شده را هم از نظر گونه های مناسب و هم از نظر شکل آن ها و عملکرد مجموعه گیاهان در کنار هم باید بررسی کرد. محوطه سازی باید به گونه ای انجام شود که حداکثر کاهش صدا را داشته باشد و از گونه های مختلف گیاهی استفاده شود که بیشترین جذب صدا را داشته باشند و فقط از چمن و یا گیاهان کوتاه قد استفاده نشود. اثر روانی و آرامش روحی ناشی از این گیاهان را نیز نباید نادیده گرفت.