عایق کاری حرارتی اجباری ساختمان
مسئولیت نظارت بر اجرای مقرارت ملی ساختمان در زمان طراحی و اجرای آن بر عهده وزارت مسکن و شهرسازی می باشد. وزارت مسکن بر این اساس مقرارت ملی ساخت و ساز را در سال ۱۳۷۰ تصویب و منتشر کرد. مبحث نوزدهم این مقررات مربوط به عایق کاری حرارتی ساختمان و صرفه جویی در انرژی است که اجرای آن برای تمامی ساختمان های دولتی اجباری است و برای تمامی ساختمان های خصوصی واقع در تهران و شهرهای تابعه از سال ۱۳۸۴ اجباری شده. اجرای مبحث نوزدهم این مقرارت برای سایر شهرها طبق برنامه زمان بندی اعلام شده، الزامی می باشد.
شهرداری بر اجرای این قانون نظارت دارد و گواهی پایان ساخت در صورتی صادر می شود که عایق کاری طبق مقرارت انجام شده باشد.
بر طبق این قانون مقاومت حرارتی اجزاء خارجی ساختمان نباید از مقدار تعیین شده کمتر باشد.
اجزاء خارجی ساختمان، سقف و دیوارهایی هستند که از یک طرف با محیط داخلی ساختمان و از طرف دیگر با هوای آزاد در تماس هستند.
طبق این قانون میزان عایق کاری اجباری ساختمان ها به چهار گروه تقسیم شده اند که این تقسیم بندی بر اساس موقعیت جغرافیایی ساختمان، نوع کاربری آن، موقعیت شهری که ساختمان در آن واقع شده و زیربنا آن است.
پشم سنگ یک گزینه مناسب در عایق کاری حرارتی و صوتی ساختمان است، پشم سنگ علاوه بر اینکه یک عایق حرارتی است یک عایق صوتی مناسب می باشد و ضد آتش است و در صورت بروز آتش سوزی از انتشار آن به قسمت های دیگر ساختمان جلوگیری می کند.
معمولا در عایق کاری ساختمان با استفاده از پشم سنگ، از عایق پشم سنگ تخته ای یا پشم سنگ پتوئی استفاده می شود. در قسمت هایی از ساختمان که شکل منظم هندسی ندارد می توان عایق پشم سنگ فله ای بکار برد.
عایق کاری حرارتی بیش از مقدار اجباری
در مبحث نوزدهم قانون ساخت و ساز ساختمان تنها حداقل مقدار برای عایق کاری حرارتی ساختمان در نظر گرفته شده است. شما می توانید با عایق کاری بیشتر، میزان بیشتری در مصرف انرژی صرفه جویی کنید. در انتخاب میزان عایق کاری باید مقدار صرفه جویی در انرژی و هزینه عایق کاری همزمان سنجیده شود تا بهترین بازده و مقرون به صرفه ترین مقدار عایق کاری را داشته باشید.
