تاریخچه پشم سنگ

عایق پشم سنگ از جمله عایق های پشم معدنی می باشد که در طول قرن ها بصورت طبیعی ساخته می شده است. در گذشته ساکنان نواحی کوه های آتشفشانی از الیاف طبیعی پشم های معدنی که در نتیجه فعالیت ها آتشفشان ها بوجود می آمده در عایق کاری منازل خود استفاده می کردند. در هنگام فوران کوه های آتشفشان، وزش باد شدید بر روی گدازه های آتشفشانی باعث به وجود آمدن الیاف نرمی می شود که بسیار به پشم شبیه است.
بشر با الهام گرفتن از این پدیده طبیعی و با استفاده از انواع سنگ های آتشفشانی بازالت، عایق های پشم سنگ را بصورت صنعتی و به عنوان عایق حرارتی و عایق صوتی تولید کرد. عایق های پشم سنگ خام، پشم سنگ رولی، پشم سنگ پتویی، پشم سنگ تخته ای و پشم سنگ لوله ای نمونه های مدرن عایق های پشم معدنی هستند که در طبیعت درست می شوند.

از یک قرن پیش تولید انواع پشم سنگ بصورت صنعتی و با کنترل دانسیته آن آغاز شد و امکان استفاده از پشم سنگ به عنوان یک عایق حرارتی و یک عایق صوتی فراهم شده است. (عایق پشم سنگ از دسته عایق های دو منظور است که هم از انتقال حرارت و هم از انتقال صوت جلو گیری می کند)
بیش از صد سال است که در تمام نقاط دنیا از پشم سنگ در عایق کاری ساختمان ها استفاده می شود اما متاسفانه در ایران هنوز از عایق پشم سنگ در ساختمان ها و برای عایق کاری صوتی و حرارتی و عایق ضد آتش استفاده نمی شود.
چند منظوره بودن عایق پشم سنگ باعث شده که امکان استفاده از آن در گستره وسیعی از کاربردهای صنعتی، ساختمانی و تجاری فراهم شود. علاوه بر این پشم سنگ یک محافظ منحصر به فرد در برابر آتش و مانعی در گسترش آن است که استفاده از آن را بیش از پیش توجیه می کند.
به هر حال عایق پشم سنگ یکی از ابتکاری ترین عایق های ساخته شده به دست بشر است که در ساخت آن از طبیعت الهام گرفته شده است.