روش های گوناگون عایق کاری قسمت های مختلف ساختمان و شیوه اجرای آن (2)
روشهای عایق کاری دیوار
– عایق کاری از داخل ساختمان
در این روش عایق حرارتی از داخل بر روی دیوار ساختمان نصب می شوند و بر روی آن صفحه گچی نصب می شود. عایق حرارتی توسط خمیری بر روی دیوار چسبانده می شود.
شکل زیر نشان دهنده عایق کاری دیوار با این روش می باشد.
– عایق کاری حرارتی دیوار از بیرون ساختمان
همانطور که مشخص است در این روش عایق حرارتی بر سطح خارجی دیوار نصب می شود. این روش برای ساختمان های ساخته شده و زمانی که تنها قصد دارید نمای خارجی ساختمان را بازسازی کنید مناسب است. در عایق کاری از خارج ساختمان ابتدا عایق حرارتی را بر روی دیوار نصب می کنند سپس شبکه فلزی بر روی عایق حرارتی نصب می شود و بر روی آن شبکه های تشکیل شده از الیاف شیشه قرار داده می شود که به وسیله پیچ های پلاستیکی به دیوار متصل می شوند. در شکل زیر این روش عایق کاری نشان داده شده است.
– دیوار دولایه
عایق کاری با دیوار دولایه به دو روش انجام می شود:
-فقط با یک لایه میانی هوا و یا -با لایه میانی هوا و عایق حرارتی با هم.
در صورتی که دیوار بصورت دولایه ساخته شود و بین آن یک لایه هوا قرار گرفته باشد، گرما به میزان زیادی از آن عبور نمی کند. در این روش باید دقت شود که ضخامت لایه هوا بیشتر از 10 سانتیمتر نشود. در این دیوارهای باید برای خروج آبی که به لایه هوا می رسد پیش بینی های لازم صورت گیرد. در شکل زیر شمایی از این روش عایق کاری آمده است.
دیوار دولایه با عایق حرارتی و لایه هوا: بعد از ساخت دیوار داخلی، عایق حرارتی به وسیله بست ها و شبکه های مخصوص به دیوار نصب می شود و یک فاصله هوایی به فاصله کمتر از 10 سانتیمتر بین عایق حرارتی و دیوار خارجی در نظر گرفته می شود. اگر عایق حرارتی مورد استفاده از نوع عایق های معدنی باشد باید در سمت گرم دیوار پیش بینی قرار دادن بخار بند صورت گیرد. در شکل زیر شمایی از این روش عایق کاری آمده است.
روش های عایق کاری حرارتی سقف ساختمان
– روش متدوال عایق کاری سقف های شیب دار: در مناطقی که هوا گرم و مرطوب است، در فصول گرم سال در خارج ساختمان بخار آب وجود دارد و در صورت نفوذ بخار آب و مقاوم نبودن عایق حرارتی، باید در دو طرف عایق بخار بند قرار داده شود. در ساختمان های با سقف فلزی بطور طبیعی یک لایه هوای قابل تهویه در زیر پوشش سقف قرار داده می شود تا کارایی و طول عمر آن افزایش یابد. در شکل زیر جریان تهویه هوا نشان داده شده است.
– عایق کاری سقف تخت: در شکل های زیر سه روش مختلف عایق کاری سقف های تخت نشان داده شده است.
عایق کاری بر روی سقف شیب دار با عایق معدنی: در این روش، عایق حرارتی روی تیرها نصب می شود و سپس پوشش نهایی بر روی عایق حرارتی که معمولا عایق معدنی است قرار داده می شود. شکل آن در زیر آمده است.
عایق کاری بین تیرچه های سقف شیب دار: در این روش عایق حرارتی بین تخته های که بر روی سقف قرار دارد نصب می شود. عایق های حرارتی که در این روش عایق کاری استفاده می شوند معمولا عایق های تخته ای و یا رولی می باشند. شکل های زیر به خوبی عایق کاری با این روش را نشان داده است.
عایق کاری سقف کاذب تخت
سقف های کاذب تخت را می توان با انواع عایق های حرارتی عایق کاری کرد، عایق های تخته ای، پتویی و یا خام فله ای. عایق های خام فله ای را می توان بصورت دستی بر روی سقف کاذب ریخت و یا از دستگاهای مناسب برای پاشش آنها استفاده کرد.
عایق کاری کف ساختمان
برای جلوگیری از رطوبت در کف ساختمان می توان روی خاک یک لایه ی 30 سانتیمتری سنگ ریزه و یا قلوه سنگ اضافه کرد. اگر می خواهید کف ساختمان را عایق کاری نکنید می توانید دیوار خارجی را به عرض 1 متر عایق کاری کنید، مطابق شکل زیر. باید دقت کرد که در این روش از نفوذ رطوبت به قسمت های مختلف دیوار و پی جلوگیری کرد. می توان عایق را در کنار کرسی چینی و بصورت افقی قرار دارد. اگر عایق کاری به این روش به درستی انجام شود می توان کف پی را بالاتر از سطح یخبندان قرار داد.
عایق کاری کف ساختمان از داخل: کف زیرزمین و همکف معمولا در قسمت وسط نیاز به عایق کاری ندارد، اما در صورت لزوم عایق کاری کف نیز مانند عایق کاری دیوارها صورت می گیرد. در روش عایق کاری از داخل قسمتی از کف که در معرض جریان هوا است به صورتی عایق کاری می شود که تنها لایه نهایی کف بر روی عایق حرارتی قرار گیرد. اگر عایق حرارتی در برابر بخار آب نفوذپذیر باشد باید از لایه بخار بند استفاده کرد، این لایه باید به سمت کف ساختمان باشد، یعنی در قسمت گرم عایق حرارتی قرار گیرد. سمتی از عایق حرارتی که در معرض دید قرار دارد باید با موادی مانند تورسیمی و یا رابیتس پوشانده شود و سپس بر روی آن با سیمان پوشانده شود.
عایق کاری حرارتی کف از خارج: در این نوع عایق کاری از صفحات فلزی و یا پلاستیکی استفاده می شود و اتصال بین عایق حرارتی و بتن باید از استحکام لازم برخوردار باشد، مطابق با شکل زیر.