مقایسه ی پشم سنگ با یونولیت و فوم پلی استایرن
با توجه به اهمیت صرفه‌جویی در انرژی توجه به استفاده از عایق پشم سنگ در منازل و ساختمان های اداری بیشتر شده است. یکی دیگر از دلایل افزایش این نیاز بالا رفتن قیمت و هزینه ناشی از انرژی ها و سوخت می باشد. یکی دیگر از قایق هایی که در این زمینه استفاده می‌شود یونولیت می‌باشد. در این مطلب قصد داریم که عایق پشم معدنی و یونولیت را با یکدیگر مقایسه کنیم.
متریال اصلی سازنده یونولیت فوم های پلی استایرن می باشد. این ماده از بلورهای بسیار کوچک ساخته شده است که در برابر فشار و بخار منبسط می شود. از مزایای ان ها می توان به آنتی باکتریال بودن و همچنین مقاوم بودن نسبت به محیط های مرطوب اشاره نمود. فوم های پلی استایرن نسبت به آتش مقاومت مناسبی نداشته و به سرعت مشتعل می شوند. از این جهت در هنگام آتش سوزی خطرات مالی و جانی را برای ساکنین ساختمان ها در بر دارد. لازم به توضیح است که مصالحی که در ساختمان ها استفاده می گردد باید نسبت به آتش سوزی و حریق پایداری مناسب داشته باشد.
این در حالی است که یونولیت نسبت به شرایط آتش‌سوزی ضعیف عمل می کند. و در برابر حریق به سرعت مجتمع شده و شعله ها را گسترش می دهد. علاوه بر اینکه سرعت سوخت این ماده بسیار زیاد است پیشروی آنها نیز به شکل سیال می باشد. اشتعال پذیری این ماده به گونه‌ای است که حتی در صورتی که اکسیژن محیط از اکسیژن که در هوا وجود دارد نیز کمتر باشد به راحتی می سوزد و آتش می گیرد.
علاوه بر این در هنگام سوختن پلی استایرن گازهای سمی منتشر می شود. این در حالی است که باید مصالح ساختمانی به گونه‌ای باشد که حتی در هنگام آتش سوزی دود و گازهای سمی منتشر نکنند. چرا که اکثریت تلفات جانی در شرایط آتش‌سوزی و بحرانی به دلیل مست شمام دودهای سمی می باشد. با توجه به موارد گفته شده استفاده از یونولیت در بخش‌های داخلی ساختمان به عنوان بلوک های پرکننده و فضای بین تیرچه ها مجاز نمی باشد. در مقابل آن استفاده از عایق پشم سنگ به عنوان ماده اولیه توصیه می گردد. این محصول از سنگ بازالت تهیه می شود از این جهت در برابر آتش سوزی حریق نمی سوزد و بسیار مقاوم عمل می کند. همچنین به دلیل ساختار این ماده هیچ نوع گاز و دود سمی ایجاد نمی کند و جان ساکنین در امان خواهد بود. با توجه به اینکه این محصول تا ۴ ساعت در دمای بیشتر از ۱۰۰۰ درجه مقاومت می نماید آنها یک عایق ضد حریق می نامند. این ویژگی در پشت و سنگ ها سبب می شود که شعله های آتش گسترش پیدا نکنند و همچنین ساکنین و افرادی که به دام افتادن فرصت لازم برای فرار را داشته باشند.
