آکوستیک

آکوستیک (Acoustic) از زبان یونانی گرفته شدن است و به معنای شنیده شدن می باشد، و Acoustics به معنی دانش اصوات، ایجاد، پخش، انتقال، کنترل و آثار صدا می باشد.
در محیط های کاری مطابق با استانداردها و قوانین مقدار و حدود قابل قبولی از صدا مجاز می باشد و اگر شدت صدا از این مقداری بیشتر شود آسایش صوتی و سلامتی افراد دچار اختلال می شود.
به همین دلیل عایق کاری صوتی ساختمان ها و محیط های کاری الزامی می باشد (هر چند در ایران این قوانین بطور کامل رعایت نمی شوند).

آکوستیک ساختمان بر دو اصل استوار است:
1- جذب صداهای ناخواسته با استفاده از مواد جاذب بکار رفته در ساختمان
2- جلوگیری از انتقال صدا از بیرون به درون ساختمان از طریق دیوارها، درب ها، پنجره ها و سقف

در زمان عبور صدا از دیوار، امواج صوت باعث لرزش دیوار می شود و خود این لرزش نیز ایجاد منبع ثانویه صدا می کند. بنابراین هر چقدر دیوار سنگین تر باشد لرزش آن دشوراتر است و صدای کمتری از آن عبور می کند. برای مثال اگر وزن دیورا حدود 50 کیلوگرم درهر متر مربع باشد، به اندازه 26 دسیبل از شدت صدا کاسته می شود. اگر ضخامت دیوار را دو برابر کنیم شدت صدا به اندازه 9 دسیبل دیگر کاهش می یابد. اما افزایش ضخامت دیوار از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نمی باشد. در این حالت می توان با دولایه کردن دیوار و قرار دادن عایق صوتی بین آن ها، دیوارهای ساختمان را عایق کاری صوتی کرد.
همچنین در پنجره ها می توان از شیشه دو لایه و یا سه لایه استفاده کرد. در پنجره ها علاوه بر تعداد و ضخامت شیشه ها، نحوه نصب و درزگیری آن ها نیز در میزان موثر بودن عایق کاری صوتی تاثیر دارد. اندودهای صاف (لیسه ای) تا 98 درصد از صداهایی که به آن ها برخورد می کند را منعکس می کنند در حالی که تیغه های جداکننده پلاستیکی و گچی نازک، صدا را به درون ساختمان منتقل می کنند.

امروزه آپارتمان نشینی در حال گسترش است و این باعث شده که عایق کاری صوتی و ممانعت از نفوذ صدا از یک واحد به واحدهای مجاور اهمیت پیدا کند. در زمان انتخاب عایق صوتی مناسب برای عایق کاری ساختمان، طراحان باید دو جنبه مختلف را با هم در نظر بگیرند: جذب صدا و انتقال صدا.
مصالحی که جاذب صدا می باشند ممکن است به آسانی آن را عبور دهند و مصالحی که در برابر عبور صدا مقاوم هستند ممکن مسائلی مانند انعکاس و یا طنین صدا در محیط را به وجود آورند.

مواد جاذب صدا، قادر هستند صداهایی که به سطح آن ها می رسند را تا بیش از 50% جذب کنند. این مصالح مانند بالشتی مانع از انعکاس صداهای نا خواسته می شوند. میزان جذب صدا به اندازه، عمق و تعداد حفره های مواد عایق و همچنین فرکانس صدا بستگی دارد.
صدا در نتیجه ارتعاش اجسام از نقطه ای به نقطه ی دیگر حرکت می کند. هنگام انتشار صدا در محیط در واقع این ذرات هوا هستند که با ارتعاششان باعث انتقال صدا شده اند. ذرات هوایی که در اثر ارتعاش صوت به داخل حفره های عایق صوتی می روند و از آن خارج می شوند و به دلیل اصطکاک بین آنها مقداری از انرژی صوت به گرما تبدیل می شود.با استفاده از مواد جاذب صدا می توان به کاهشی بین 5 تا 7 دسیبل رسید، معمولا دست یابی به بیش از 10 دسی بل با استفاده از مواد جاذب صدا ممکن نیست.