۴ عامل تاثیر گزار در مصرف انرژی در ساختمان و نکاتی در مورد نصب عایق های حرارتی

عوامل موثر بر کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها

با افزایش بهای انرژی در کشور، یکی از پارامترهایی که در ساختمان سازی اهمیت پیدا کرده، کاهش مصرف انرژی است. بطور کلی ۴ عامل اصلی وجود دارد که در این کاهش مصرف نقش دارند که عبارتند از:

۱- عوامل ساختمانی: مانند افزایش مقاومت حرارتی ساختمان با استفاده از عایق حرارتی، افزایش هوابندی و …
۲- عوامل تاسیساتی: بهینه کردن سیستم های حرارتی، برودتی و روشنایی و افزایش سهم منابع انرژی نو در تامین انرژی مصرفی ساختمان
۳- عوامل فردی: اصلاح الگوی مصرفی ساکنان ساختمان ها
۴- عوامل معماری: استفاده از معماری مناسب با اقلیم آب و هوایی منطقه نقش بسزایی در کاهش مصرف انرژی دارد. در شیوه معماری با توجه به فاکتورهای مناسب معماری برای هر اقلیم و انتخاب طراحی مناسب با آن اقلیم، میزان مصرف انرژی ساختمان کاهش داده می شود.

رعایت هر یک از این عوامل باعث کاهش مصرف انرژی در ساختمان و کاهش هزینه های تامین انرژی در آن می شود.

نکاتی کلی در مورد نصب عایق های حرارتی (و البته عایق های صوتی)

عایق های حرارتی در صورتی بهترین کارایی و بیشترین کاهش مصرف انرژی را در ساختمان دارند که به درستی نصب شوند. رعایت نکات زیر کمک می کند تا عایق های حرارتی نصب شده بهترین کارایی را داشته باشند:

– تحت هیچ شرایطی عایق را فشرده نکنید. پس از نصب عایق، ضخامت آن باید به اندازه ضخامت اولیه عایق باشد. هوای به دام افتاده در بین ساختار عایق هایی مانند عایق پشم سنگ مانع از انتقال حرارت می شود، در واقع این هوا است که به عنوان عایقی در برابر انتقال و اتلاف حرارت عمل می کند. فشردن عایق های حرارتی باعث خارج شدن هوای به دام افتاده در بین ساختار آن ها می شود و راندمان حرارتی آن ها را کاهش می دهد و عایق حرارتی نمی تواند آن طور که انتظار می رود مانع انتقال حرارت و کاهش مصرف انرژی شوند.

– عایق باید بطور کامل تمام سطوح را بپوشاند. خالی بودن حتی قسمتی کوچک از سطح باعث می شود که این قسمت به عنوان پل حرارتی عمل کند و باعث اتلاف حرارت شود. خالی بودن تنها ۵% از سطح، ممکن است باعث شود که ۵۰% از راندمان عایق کاهش یابد.

– خشک بودن کامل عایق حرارتی: کارایی عایق ها در اثر رطوبت کاهش می یابد. در برخی از عایق های حرارتی آزاد مقدار مقاومت حرارتی متناسب با تراکم عایق است نه ضخامت آن. در این عایق ها مقدار مقاومت بعد از مدتی تا ۲۰% کاهش می یابد.

– از عایق های آزاد نباید در عایق کاری سقف هایی که شیب زیاد دارند، استفاده کرد.

– در صورت استفاده از از عایق های بازتابنده باید حتما در پشت آن ها یک لایه هوای ساکن به ضخامت ۲۰ سانتیمتر وجود داشته باشد.

– اطراف کابل های برق و لوازم الکتریکی را به هیچ عنوان عایق کاری نکنید. ایمن بودن عایق ها باید توسط یک فرد متخصص بررسی شود.

– در فاصله کمتر از ۹۰ میلیمتر فن های خارجی، عایق نباید نصب شود.

– همچنین در فاصله کمتر از ۲۵ میلیمتر حباب های لامپ و سرپیچ ها نیز نباید عایق نصب شود.